Hızla fırçalarını toparlayıp büyük küçük tüm tuvalleri gözünün önüne alıyor, kendini resim yaparken buradan uzaklarda hissediyordu. Resimle müziğin kollarında olmayı seviyordu. Evet bu özelliğini seviyordu. Hüzünlerini ve aklındaki tonla düşünceyi bunlarla kapatmayı kolaylıkla başarıyordu...
Üstelik bir yenisi eklenmişti uzun zaman önce.
Gittiği her ortamda bir kürdan istiyor ve kulaklığını takıp ya da zihnindeki şarkıyı mırıldanıp içtiği kahveden çizimler oluşturuyordu.