bi' bana mı dar geliyor şu yeryüzü
varsa bir sonu eğer
gelmeli artık.
sabreyleyemiyorum,
medet umduğum kadar.
oysa öyle mi semâ
bi' kaldırayım da gör kafam beşeri cehennemden
tamamlıyor sevgiyi yitirmiş her çocukluğu.
bazen düşünüyorum da bu cennet dedikleri yerin
gökyüzünde olması absürt olmasa gerek
şayet olmasa, neden gerek duyardı tanrı
"meleklerime bir çift de kanat vereyim"
siz hiç gökyüzünde; bi' hayvana kıyan,
doğduğu bi' cana doğrultmuş silahını,
hayatı ellerinden alınmış çocuklara sağır,
gülümsemeyi unutmuş,
kaşları çatık,
kalpleri mühürlü insanları
hiç gördünüz mü?
pek tabii göremezsiniz.
bundan olsa gerek gökten düşen bi' damla
değdiğinde burnumuza
cennet gibi kokar.
bundan olsa gerek bazı bedenlere
cennet gibi kokan toprak dahi
merhamet etmez.
