Bir eylülü daha kapattık hayat sayfasından
Bir dem yaprak daha düştü en sararmış olanından
Bir düş daha gerçek olmadan kaldırıldı raflara, en tozlusundan
Bir eylül daha gitti bizim yüzümüze dönüp bakmadan
Hiç yağmadı yağmur, her yer kan revan
Yollar uzun ve kıvrımlı, camdan izlenilmeyecek kadar karanlık
Bir eylüle daha el salladım bir tren vagonundan
Kırık kalemler kaldı elimizde, hepsi de camdan idi en zârifinden
Bir eylülün son dakikalarındayım elimde umut fırçası
Her şeye rağmen eylül, seneye tekrar gel...
