Ayamın alında mültecileşen sarmallar sağırlar ve körler meşrebince kalemime barut kesildi; ki bu en büyük savaştır. Ve adımı her duyduğumda yumruğum kapanır. Topuklarımı tiften ateşin yankısı, alazlar ise en ala zifiri olduğundan -öğle vakti küçük bir kız gördüm- bilmek geceleri bana -bir salıncak, bayağı ninniler- şakır, şakır, şakır. Bir öğle vakti ve evvelsiz ninniler; bir tablonun teri gibi uçucu, seyreylemeye değer.
Hoşça Kal, Hoşça Kal, Hoşt by Çakal
Yayınlandı