Işıltılı kasanın yanındayım
Kırmızı koltuğun kucağındayım
Kulaklarımı dolduran müziğin tadındayım
Kapkaranlık odanın bağrındayım
Üzülüyorum… Bir parçam gidiyor
Benimse hayallerim bitiyor
Ananın oğluna feryadı
Oğlun anaya her bir babı
Feryadın hayata zindanı
Kalpler… O kadar ağır ki
Artık hiçbir şeyleri kalmamış
Ne kin ne nefret ne sevgi
Yalanmış o kelebeklerin varisi
Biten bir umudun son nefesi
Giden bin duyguyu defedermiş
Hayatın zalimliğine ise
Melodiler eşlik edemezmiş
