Ardına kadar açıldı kapılar

Askıda kaldı tüm evraklar

Bir cümle belirlerdi

bir çocuğun gözyaşını

kaybolan hükmün yerini

bıraktı

zamanın riyakarlığına


Ses...

sizlik!!

"Bizler adaletin temsilcileriyiz"

der gibi

inanmıştık

denizin durgunluğuna

kışın güneşine

soyluların takdirine