Ardına kadar açıldı kapılar
Askıda kaldı tüm evraklar
Bir cümle belirlerdi
bir çocuğun gözyaşını
kaybolan hükmün yerini
bıraktı
zamanın riyakarlığına
Ses...
sizlik!!
"Bizler adaletin temsilcileriyiz"
der gibi
inanmıştık
denizin durgunluğuna
kışın güneşine
soyluların takdirine