Bir motor geçişindeki ses gibiydi gidişin,
Bana göre kısa, kimine göre uzundu.
Aşkın kötü büyüsüydü yaptığın,
Toplumdan uzaktım, çünkü toplumdan uzaktın, çünkü fazla yakındık.
Yarınlar çok yakınmış, dün oldular, yüzüme vuruyorlar.
Kaybedilenler çokmuş, kazandıklarımız kadar.
Yine de 'iyi ki'sin, öyle de kalacak gibisin.
Ah keşke bir kere de seninle bağırsaydık;
"Hürriyete, hürriyete!" diye!
Hem belki o zaman ayrılmazdık.
