Havlamaları yankılanıyordu sokaklarındaki başıboş köpeklerin
Uzaklarda
Artık çok gerilerde kalmış o şehrin
Soluk ışıklarında mıydı
hüzün...
Sisler içinde yanıp yanıp
sönen…
Yalnızlığını mı aydınlatıyordu deniz feneri
Karanlığa mı alışmaktaydı yoksa?
Sabaha karşı ayazı mıydı içimizi üşüten
Yoksa hayatın çıkmaz sokakları mıydı
dehşet gecelerinin çaresizliğinde yaşamaya mecbur bırakıldığımız?
Bilmiyorum!
Sorular çarparken beynimin duvarlarına
Çıkışı arıyordu cevaplar
kıvrımlarında...
Deniz kıyısındaki o uçurum kenarında
Gün ışıdı bulutların ardında
Ala şafak sökerken
Dalgalar vurdu kayalıklara...
Sonra
geriye döndüm birden!
sahil boyunca yürüdüm...
Sebebini bilmediğim o hüzün vardı içimde
ve isyan!
Ateş olurdu gözlerimde...
Çocukluğumdan beri çınlıyor sesler kafamın içinde
Sanki saklambaç oynuyor milyonlarca düşünce
Düşünmüyordu hiç kimse
Sorgulamıyordu nedense
Cehaletin karanlığında
Çürüyüp gitti bir ülke
Yürüdüm saatlerce
güneş tepeye çıktı
Geçmişin ayrıntıları
zihnimden kağıda aktı
Durgunluğumu fark eder
sebebini merak ederdiniz
Anlamayan gözlerle sorar
cevabımı beklerdiniz
"Bilmem
insanın mutlak kaderinden,
kaçamayacağı ölümdendir belki…
…belki de şu dünyanın
dinmeyen bin türlü kederinden..."
Oysa ne bilirdi hüznü
Başkası için yüreği titremeyen
Yakalarımı kaldırdım
hızlanıyordu adımlarım
Kafamı kurcalayan birkaç soru
Ne yanlıştı ki, ne doğru?
Bakın şu kıydığınız canlara
Ne çok günaha bulandınız?
Kimlerle ortaktınız yalanlara
Kimlere, nasıl inandınız?
Kutsal emanet vatanı
Sömürgecilere bıraktınız
Fabrikaları toprakları
Çıkarlarınız için sattınız
Geçtim başakları boyumda tarlalardan
uçan kuşa fısıldadım umutlarımı
Şiirdi bana atalarımdan miras kalan
dizelere döktüm ağıtlarımı
Sarıklar sardıkça başları
Hurafe sızıyordu inançlara
Beyinleri yıkanmışları
İnandıramazdık akla mantığa
Yaklaşıyordu vagonlar
Güneş batarken ufukta…
Yalana müşteri oldu dünya
Herkes her şeyi biliyordu ya
ya da kimsenin haberi yoktu...
Ne fark ederdi sanki
Artık bir önemi yoktu!
Şimdi alaca karanlık hakimdi
yürüdüğüm yollara
geçtiğim tarlalara...
Çözdüm içimdeki anarşisti
tren yanaşırken istasyona:
Beni asi yapan bu düzendi
Kadere kahreden isyanım
Hep bu hüznümdendi!
YOUTUBE LİNKİ:
https://www.youtube.com/watch?v=iGlgIkJKlcQ
INSTAGRAM LİNKİ:
https://www.instagram.com/p/C4yE1UirWSc/
