Çırpınıyorum delicesine
Ama kurtulamıyorum
Yalnızlığımdan
Yalnızlıktan
Kaçtıkça bir kovalayış alıyor peşini
Boğuyor çoğu zaman
Kör kuyusunda ölümüne boğuyor
Her bir kaçışta
Her bir yola girişimde
Ya bir çıkmazı bulurum
Ya da pençeler beni sırtımdan
Bilemezdi ki yalnızlık bedende değildi hissettiğim
Ruhu da yalnız olur mu insanın
Olur ya olmaz mı hem de nasıl
İlikler uyuşur da uyuşur
Gecenin karanlığında sessizce
Ahh sen!
Daha kaç defa der ki insan
Beni bırak beni
Hamlandım aşksızlıktan
Yoksun kalmış sudan bir çiçek
Uzak kalmış öpücükten bir sevgili
Mahrum kalmış yağmur topraktan
Ben ki her zerreden yoksun,uzak, mahrum
