Gökyüzü ağır, yeryüzü dar,
Bir ben varım bende, bir de gölgem var.
Sisli bir aynada, dargın suretler,
Arzularım, ahlakla düello eder.
Karanlık gölgem, bir sırrı fısıldar,
Benim varlığım güneş doğana kadar
Örterim günahını her zerresiyle
Güneşin aydınlığında peyda olur tüm günahlar
Kimim ben, nedir bu içimdeki ağrı?
Yolum neden bu kadar taşlı?
Yalınayak sürüyorum bedenimi koca kürenin ekseninde
Kendime küs, kendimle kanlı bıçaklı
Bir yanım rüzgar, savurur beni,
Bir yanım toprak, bağlar köklerimi
Nasıl bulurum?
Bulsam tanır mıyım aslolan beni?
Sağım cennete tabii, solumda cehennem izleri
Bir elim pür-ü paktır öbürü siyahtan kirli
Dilan Etik
