Elimde divit kalem
Önümde kar beyazı kağıtlar
Bir şeyler yazmaya başlıyorum
Dalıp gidiyorum bir süre sonra
Kendi yazdığım satırlara
Satırlarda hayat bulan gençliğime
Eski günler hatırına yazıyordum belki
Belki de içimdeki çocuk için yazıyordum
Ama tabii bir yere kadar
Ne yaşatacak kağıdım kaldı
Ne de mürekkebim
Orada ölüverdi gençliğim