İçimde bir liman var
Yorulmuş gelgitlerden
Yenik düşmüş heveslerden
Selamsız geçen gemilerden
Kapıldığım akıntılardan
Alabora olmuş bir hayat var.
Limana varıncaya değin yüzen karettayım.
Yüreğim var benim
Kara sularda yiğit gezen
Ama ruhum yalpalar bazı
Denizlerim dalgalı, sularım serin.
Ne vakit bir kuş geçse avlar ruhum,
Avlanır duygularım.
Limanım kaç deniz mili uzakta?
Gemim bezgin.
İçine su sızan düşlerim,
Henüz batmamışken aydınlığı bekler.
Denizler o kadar kalabalıksınız ki
Günlerden arta kalan hüsran gibisiniz
Siz müptezelsiniz artık
Ve benim borcum yok size
Geçip gittiniz ömrümden
Kiminiz fırtına, kiminiz meltemdiniz.
Güneşim ıslak benim.
Kuytumda öfke var, sahillere kustuğum.
İçim dışımdır, dışım içim
Fakat gizim kendime.
Açık denizlerde,
Limana daha vakit varken
Yükselen dalgalarda sörf yaparım
Hayatın içinde durup yaşadığım andır.
Sonra! Belki beklenmedik zamanda
Sularım yüzüme çarpar
Ölümden ayarım.
Anlarım ki
Liman benim içimde
Tıpkı çalkantılı denizlerim gibi
Bir coşar, bir durulurum.
Sonunda muhakkak,
Kendimi limanımda bulurum.
