Biraz ben belayı ararım,

biraz bela beni arar.

Gelen gidenler ve

olan bitenlerden sonra

geri döndüm kuytuma.

Monarşi hükümdü beynimde

üstelik ben

sürgün edilmiştim topraklarımdan.

Ben ve diğerleri olarak ayrılsa da insanlar

terazinin dengesi değişmedi hiç.

Savaşlar oldu bir sürü,

hepsi benim suçum gibi sanki.

Okullar bombalayan,

binlercesini tarumar eden gaddar el

bizzat benim sanki.

Neresinden tutsam elimde kaldı.

Eskiciye verdim kendimi,

bir paslı makas etmedi değerim.

Beyaz bir kedi yaladı gözyaşlarımı,

bana sorsan bir ışık hüzmesiydi.

Saatler boyunca

başka saatlerin hatrına

katlandım hayatıma.

Velev ki diyeceğimi dedim

yahut yoktu bir diyeceğim,

dil çıkardım her şeye,

"Saaalak saaalak" diye bağırdım

içimdeki çocuğa,

belki ben irrasyonelliğe taptım.

Ama sakin,

aslında daha yeni geldim buraya.

Üstelik sürgünüm topraklarımdan.

Avcumda yok bir şey

ve doymuyor hiç aklım.

Dur bakalım,

ben de daha yeni geldim.

Bir dur bakalım..