Bir gün,
Günün içinde kalbin var.
Açıyorum,
Kalbinin içinde cennet meyveleri.
Açıyorum meyveleri de bir bir,
İçinde benim çizdiğim temiz hava.
Havayı soluyoruz seninle,
Havanın içinde çift, ama yine de bir olan hayat.
Hayatı açıyoruz,
İçinde biz ve bize armağan güzel ağlamalar.
Ağlamaları yaşıyoruz,
Damlalarımıza binip gitmiş olan mutluluk merakları var,
Onlara da ağlıyoruz.
Ağladıkça gülüyoruz,
Gülmeleri açıyoruz,
İçlerinde fesleğen kokusu ve sigaralar,
Hangisi daha mühim bilmiyoruz.
Bilmemeyi açıyoruz seninle,
İçinde muazzam ten kokularımız,
Bilmeyi öğreniyoruz sevgilim.
Mavileri ve yeşilleri biliyoruz,
Her yolun sonu deniz kıyısı.
Kıyıda bir deniz kabuğu var.
Açıyorsun,
İçinde sana yazmışım şarkılar, şiirler.
Dinliyorsun,
Dinledikçe bağırıyorsun 'yaşamayı seviyorum.'
Sevgini açıyorsun,
İçinde koskoca asma bahçeler, cennetler.
Bahçeleri gizliyorsun,
Gelip nefes veriyorum her yere,
Bahçeleri açıyorsun.
İçinde kibarlarından kiraz ağaçları,
Sen kiraz kokuyorsun.
Kokunu açıyorsun,
İçinde devasa, metruk bir kalp.
Kalbi öpüyorsun, gülüyorum, ortalık bayram yeri.
Bir hayata denk gelmişiz, güzelliğimiz yalnızlığımızda,
Hayatlarımızı öpmüşüz, hayat vermişiz sevgilim,
Yalnızlığımız dudaklarımızın kenarında.
Deniz Can Özen
2020-09-06T18:11:47+03:00ali ve serdar, size de teşekkür ederim. beğendiyseniz ne güzel :))
Deniz Can Özen
2020-09-06T18:11:15+03:00sonun çok önemli olduğunu düşünüyorum. teşekkür ederim :)
Ali Okur
2020-09-06T18:01:37+03:00Daha da tanınan bir üslup olmasını isteriz. Kaleminize sağlık.
Serdar Çelik
2020-09-06T17:58:49+03:00hoş
Emine Yaren Altınbaş
2020-09-06T16:09:35+03:00üslubun çok tanıdık gelse de okuması çok keyifliydi.özellikle şiiri sonlandırmanı pek sevdim.emeğine sağlık :)