Zaman haramileri hatıraları çalmasın
Ölü zaten ses tellerime konan bülbüller
Ocağımda yemek, perdem, kıyafetlerim
İçime doğru uzanan gölgemden
Yalanlardan ümit ve mutluluk dikiliyor
Kaldırılıyor açlık kokan söz hangarlarına
Son kez ana rahmine düşen bebeğin
Güneşli gözler cenin pozisyonunda
Geceler idam tüccarı
Işıktan barikatlar kurmak nafile
Yıldızlardan oluşan parlak kefeni
Kaç insan vicdanına gömülebilir ki gece
Artık yetmez yelkenime ışığın vurması
Nefesinin öncülük ettiği rüzgar
Göndere çekmeden semada yankılanan
Urların, böceklerin, çiçeklerin duyduğu
Sesinden bir bayrak lazım
