Elle görülür bir anlam yükledim adımlarıma
derken ummadım
ummadım fakat
Çatışık, yeşil bir göz çıkageldi tüm açlığıyla
Hep bir avuç öndeydi tabaklardan
yedi yorgun vücutlarımı
midesinden
bir fidan tükürdü göğe
büyüdü fidan
boyandı ve de günaha
bu ismi çünkü gökten aldı
"Ateş"
diyorum
ateş
ey
Ey boynu bükük uyanıklığım
Ateş,
dallarına beni açtı
ve sanki
bunlar olurken dünyada
Apartmanlar kayıp gitti camlardan
Güneye doğru selam vurdular
Geriye çatılar kaldı
Kuş yuvaları kaldı geriye
bir topal kedinin nimetsiz geçen gününe okuduğu beddua,
giderlerden akan gözyaşları kaldı
ve
"Özlenmemek"
Kahretsin!
Kırmamak için çatıları
Kahretsin ki
Özlenmemek şurama yayıldı
