Yüzlerimiz birbirimizle uyumlu
Gözlerinde gördüğüm kendim fazla olumlu
Ortaya koyduğumuz bedenlerin armonisi
Dinlemeye gelenler için fazla onurlu
Her söz kafamıza bıcak sapladı
Kanadıkça kin boşaldı
Kafamızda taç insanların bıçakları
Sözleri bize köle kılındı
Saçlarımız rüzgarda geriye doğru
Dudaklarımız ateşte ileri doğru
Ney yanış ney doğru
Elinin değdiği yerlerde çiçekler yeniden doğdu
Caddenin başından sonuna
Masalların içinde sürüklendik uzunca
Bir adım istemeyecek kadar yaklaştım sana
Bana sahip olup karanlığa karışma
Yalnızdım gelmediğin sürece bu apartmanda
Şimdi altıncı katta
Sadece sen ve ben tüm dünya altımızda
Yüzün daha parlak ay ışığında
Ellerin elimde ise dönsün dünya
Ayrılırsak kıyamet kopmuş buralarda
Kalbimiz korkuyla dolsa da
Unuturuz tüm sıkıntıları kalabalığın arasında
Pırıl pırıl parlıyor gökyüzünde ki kızıllık
Bizde olan bu çılgınlık
Durmadan hep ayıplandık
Vahşi geceler tarafından yeniden sarpa sarıldık
Bu gecenin sonu
Sabahı iki Fransızız
Fincanlara kahve doldurmuş
Yükseklerden sükut olmuşuz
21.04.2021
