Bir fısıltı yankılanır derinlerde,
İyiliğin sesi, huzur içinde.
Ardından yükselir bir gölge,
Karanlık fısıldar, sessiz ve ince.
Biri der ki: "Affet, gül, sevgiyle yaşa,"
Diğeri mırıldanır: "Acıyı sakla, yürü savaşa."
Bir dalga gibi çarpar içimize,
İyiyle kötü.
İyi taraf bir ışık, şefkat dolu,
Bir çocuk gülüşü, masum ve duru.
Kötü tarafsa bir fırtına sesi,
Savurur zihinleri, örter her nefesi.
Hangisi galip, hangisi düşer?
Cevap derinde, kalbinde biter.
Her seçim bir adım, bir yol belirler,
İki sesle yürür insan; biri iyileştirir, biri üzer.
Unutma, karanlık da senin bir parçan,
Ama ışık, yönünü bulur her aradan.
İyi ve kötü, bu hayat bir denge,
Sen seçtikçe yazılır kader rengârenk sahne.
