İmkansızlıklarımı büyüttüm düşlerimde

Binlerce çukura basıp basıp yürüdüm

Kavgalarımda atmacalarla boğuştum

Her hayalden dönüşümde


İmkansızlıklarımı büyüttüm düşlerimde

Kocaman açıyordu ağzını sırtlanın biri

Uyuzun en hızlı hamlesinde

Yine kaçmayı başarıp güldüm


İmkansızlıklar büyüdü büyüdü

Düşlerimden bile düştüm

Uyandım aniden gözümü ovuyordum gördüm

Düşlerimin en güzel yerinde

En hızlı atlardan bile hürdüm


İmkansızlıklar kol gibi önümde

Sıradağlarda güneş

Arzularım ki ikindi

Uyandım sonsuzluğun eteğinde

Son ekmeğimi böldüm


Uyandım düşlerimden

Birden üşüdüm

Güneşe uzun uzun baktım

Aşk olsun tanrıya

Az kalsın, mutlu olacaktım