Sessiz bir çığlık
Hüzünlü ağaçlardan
Duydum, inanmıyorlar bana
Onlar ki solmuş yüzlerini
Korkuyorlar çevirmeye
İnanmaktan korkuyorlar
Tanımaktan kendilerini
Korkuyorlar
Bir iki kırışığın içinde
Saklı anıları hatırlamaktan
Hissetmekten
Ellerine yapışmış çamuru sıkmaktan
"uyan" diyor
Sıcak bir ses
Duysam da inanmazlar
Başımı da okşamadı ki onlar
Fani gözleriyle
Sevemezler dünyayı
