ya bu lakayıt tavrımızın altında.

ya bu öfkemiz hayata karşı.

ya sulamadığım fesleğenimin çürük kokusu.

ya çok bilenlerin gördüğü gözümün buğusu

fakat, ben tanrı değilim

fakat affedici,

yaratıcı?

merhamet ile kaplanmış bir derim yok öyle mi?

ben akılalmaz bir terzi hiç değilim,

sevgimin büyük geldiği ruhların zayıflığını kabul etmeyeyim.

merhamet ile kaplanmış bir derim yok öyle mi?

yok, canımın yankısını tarif edebilirim size.

evet kutsal kitaplar olmadan.

ve evet ellerimi dahi açmadan.

neticede bir yüreğim var, değil mi?

yürekten inanmaktan gelir, yalandır.

neticede hepimiz günahkarız değil mi?

kendi ayaklarımın üstünde değil

bu sefer dizlerimin üstündeydim.

ama dik’tim hayata.

başım göğe ermişti.

evet eremeyen dervişlerden

sevemeyen şirin’lerden

klişe olmayan hamlet’lerden

ve senden, bu hayattan ve tabii

fakat ben tanrı değilim

tövbeni duymuyorum öyle değil mi?