Bu gece sana bir şiir yazmak istedim

Kendi uykumdan çalıp üstelik

Sen yokken seni görmek

Sen susarken sesini duymak istedim


Bu aralar biraz böyleyim

Bilirsin işte (değil mi?)

Yere çöküp soruyorum keçilere

Bu sefer yedim mi kafayı?

İki ellerimin arasında duranı

Susuyorum çok çok

Susturuyorum da

Orada burada seni değil

Bir başkasını görüyorum hep


Renkler bilincimi gıdıklıyor ama

Sen kadar değil manzaram

Sen kadar gelmiyor suyun tadı

Karlar yağıyor şehrime

Depremler oluyor geceleri

Sen kadar değil hiçbiri

Sana bir şiir yazmak istesem

Sen de okumak istesen

Ama elim bomboş bu gece

Çünkü sana bakınca hala

İçim ters yüz oluyor

Kırışık bir nevresim gibi


Gözlerimi kaçırıyorum

Gözlerinin içinden

Sana bir şiir yazmak istesem bugün

Yok dökülmez, dökülemez ellerimden

Senden daha güzelini şiirlerin

Yazacak kim var İstanbul'da? 


Deniz de mavi ama gökyüzü değil

Kimler kimler sever seni

Ah, hepsi bir ben değil! 


Sevmesine seviyorum seni, inkar edemem

Ama sen bunu bilmeyeceksin


Bu gece sen akacaksın çeşmelerden

Ertesi gece de

Aynalarda ismin yazacak

Özlem beni yakıp kavuracak

Mecnun karşı yoldan selam verecek bana

Leyla kulağıma seni soracak 

Ama sen bunu bilmeyeceksin


Isındığın kollar soğuyana dek

Hayatta keskin virajlar, 

Seni bana savurana dek

Döndüğünde ilk sağdan

Beni görünce vurulana dek


Seni

Bastıra bastıra 

Seveceğim


Ama bunu sen bilmeyeceksin

Çünkü hiç hak etmeyeceksin

Dönmeni senden çok istesem bile 

Gel diyemez sana şiirlerim

Özür dilerim 


Gel


19 Ocak 2022 | 01.03