İnsan bu. Beğenilmek, takdir görmek, onaylanmak ister. İnsan bu. Kabul görmek, söz geçirmek ister. İnsan bu. Ait olmak, ait hissetmek ister. Mesela bir yere, bir gülüşe, bir yüreğe... İnsan bu. Rahatına düşkündür. Rahat ettirmek, rahat etmek, rahat hissetmek ister. İnsan bu. Hep güldürmek, hep gülmek ister. Ama dünya da insanı ağlatmak, üzmek ister. İnsan öyle, dünyaysa böyle ister.


İnsan bu. Her şey kolayca olsun ister. İster de bu yolda rahatı bozulsun, rahatsız olsun istemez. Aksine, her şey zahmetsiz olsun ister. İnsan bu. Dışlanmak, yalnız kalmak istemez. İnsan sosyalleşmek, sevmek, sevilmek ister. İnsan bu. Elindekinin kıymetini bilmez, gider hep başka şeyler ister. Ama insan bu... Sırf yalnız kalmamak için sevdiklerinin yanında olmayı değil, sevilmediği, ait olmadığı yerlerde olmayı ister. Çünkü insan bu: Kolay olanı değil, hep imkansız olanı ister.