İnsan insanın ne olduğunu anladığında insan olmaktan çıkar. İnsan ne kadar manasız ama işlevsel bir varlık olduğunu kavrayınca bu gücü fark eder ve o andan itibaren insan olmaya başlar. Kendisini ne kadar alçak gönüllü ve mükemmel bir varlık olarak kodlasada özündeki yıkıcılığı, vahşiliği gizleyemez. Bu vahşiliği moderniteyle gizlemeyi tercih eder. Kendini gizler ve zulme devam eder. İnsan koca bir evrendeki en önemli olay ve şahsın kendisi olduğunu varsayar ve yok etmeye devam eder. İnsan doğdugu andan itibaren masumane olmaktan uzaklaşır ve manasını kavrama hikayesini başlatır.