İnsan umduğuyla yaşar

Ve bulduğuyla ölür

Basit bir söz dizimidir ölmek

Zor olanı severken ölmektir

Çaresiz bir kalp , içinde sevgi ve umuda rastlanmayan bir çift güzel göz .

İnsan hatıralarıyla yaşar

Belki zifiri karanlıkta bağır çağır iki insan

Belki en ihtiyacı olduğu zaman kalbinden münezzeh küçük mavi bir şemsiye

Belki de burnuna denizle karışık dolan sahlep kokusu

İnsan onuruyla yaşar

İstenmediği kalpte kalacak kadar aciz onuruyla

Ama insan bir şekilde yaşar...