Gözler doğruyu söyler deriz. Belki yanılıyoruz. İyi bir oyuncu vermek istediği mesajı gözlerini kullanarak karşı tarafa hissettirebilir oldu. Kimi iki damla yaş akıtıp duygusal olduğunun mesajını vermeye çalışırken aslında duygusallığın gösterilerek değil de hissedilerek olduğunu karıştırdı.
İnsanlar artık kendisini oyuncak etti ve oyunlarını kendilerinde oynadıklarının farkında değiller. Kendi kendisinin kuklası oldu insan. Aynaya bakmayı unuttu. Kalbinin sesini dinlemeyi unuttu. Kendisini tanımayı unuttu. Önemli olan kendisi için dikkat çekmek oldu. Göstermek, gösteriş oldu kendisi için. Peki bunu niçin yapıyor? İnsanların dikkatini çekmek için. İnsanları bu kadar önemli gören bir insan kendisini nasıl göremez oldu diye düşününce...
Korktu.
Yalnızlıktan korktu.
Beğenilmemekten korktu.
Cesaret edememekten korktu.
Zorluktan korktu.
Doğruyu yanlışı görmemek için düşünmekten korktu.
Aynaya bakmaktan korktu ve sonunda
bu korkaklık onu kendisinden korkuttu.
Bir insan kendisinden korkar mı?
