İnsan gizli bir sır gibi saklar kendini.

Kimseler bilmez içindeki asıl acizliğini.

Kimseler duymaz yüreğinde çarpan çığlıkları.

Kimseler görmez ruhundaki derin acıları.

Kesik kesiktir ve vardır yaraları.

Bazen bir solukta bin nefes dolarken içine,

Bazen bir nefes yetmez can verişine.


İnsan failimeçhul bir maktuldur hayatta.

Birileri elinden umutlarını çalmıştır,

Birileri mutluluklarını.

Bir darbe, iki darbe, üç darbe...

Derken ölmüştür.

Ama insan, kim vurduya gitmiştir 

Bunca insanın arasından.

Onu hangi darbenin öldürdüğünü bir o bilir,

Bir de ona can veren Yaradan.