İnsanları sevmek suç mudur bilemedim ki!
Değer vermek, kıymet göstermek, güler yüzle selamlamak suç mudur ki?
Hele bir de insani duruş olan çıkar meselesi… İşte derinden yakan da bu ya…
İnsanlar birbirlerine sevgiyle bakmak yerine şüphe ile bakar olmuş.
Neden selam verdi, neden ilgilendi, neden yardım ediyor vs. Hepsinin çıktığı son durak Bir çıkarı mı var ki acaba?
Şimdi siz diyeceksiniz ki evet, bu çok normal bir şey çünkü kimse kimseye kolay kolay yardım etmez, yanında durmaz.
İşte kaybettiğimiz en büyük yanımız da bu işte.
Bir kere de nefsi düşünsene, desene kendine ya ben de öyle olsaydım diye. İlla bedenimden, cebimden, ömrümden bir şeyler mi verip düştüğüm yerden kalkacaktım?
Hiç unutma ki sana yapılmasını istemediğin hiçbir şeyi başkasına yapma çünkü er geç yine gelir bulur seni.
Onun içindir ki ne yapıyorsan sevgi için yap, huzur için yap, insan için yap.
Sana kalan güzel bir selam olsun; iki güzel muhabbet, masumca tebessüm ve en önemlisi en büyük kazancın olan, bir kalbin içinde daha yerin olsun.
Gerisi sadece teferruattan ibaret kalır.
Korkma, yılma, yorulma çünkü
Yorulanın yolu kısa kalır.
Yılanın hiç yolu olmamıştır.
Korkanın ne bir dostu ne de bir kalpte yeri var sanmasın.
Geceleri başını yastığa koyduğunda eğer tebessüm ederek uyuyabiliyorsan koca bir günün galibi sen oldun demektir.
Aşk ile yaşa, sevda için çabala, iyilik için selam ver...
