Gülmeye çalışıyorum ama içimde bir burukluk var. Kendimi yalnız hissediyorum, içimden ağlamak geliyor, sanırım ne hissettiğimi bilmiyorum. Her şey çok karışık geliyor bana. Bazen düşünüyorum da diğer insanların aileleri nasıl? Mesela yan binamda, 5. katta ne oluyor, ne yaşanıyor? Uzun otobüs yolculukları yaptığım zamanlar kafamı cama yaslayıp bütün geçmişimi düşünüyorum. Kimim ben, adım ne, adımın anlamı ne, ailem kimdi, nasıl insanlardı, kardeşimle aram nasıl? Bütün bu sorular kafamın içinde dönüp duruyor.
İnsanın Mutsuzluğu
Yayınlandı
Eda Yıldırım
2021-01-02T20:56:11+03:00@Yunus Emre Özcan güzel bir bakış açısı, yorumunuz için teşekkürler:)
Yunus Emre Özcan
2021-01-02T19:27:40+03:00Başka insanların aileleriyle aralarının nasıl olduğunu bilemediğiniz için, bu konu hakkında düşüneceğiniz her şeyin sonucu uçsuz bucaksız varsayımların zihninize açacağı 'belirsizlik' yaraları oluyor. Ancak diyelim ki etrafınızdan başlayarak diğer insanların hayatlarını öğrenebildiniz, o zaman da sonu görünmeyen bir kıyas uçurumuna gözünüzü kırpmadan atlamış olurdunuz. Yani diyeceğim, eyleme geçme cesaretimizi elimizden alan keder (ki mutsuzluk bir kederdir) başta olmak üzere bu duygulardan kaçınmak ve bir an önce eyleme geçmek bence en iyisi. Kaleminize sağlık :)