İnsanız ya işte
Atılmaz, sökülmez bir kalp taşırız
Odalardan odalara geçeriz
Bir kalpte kalamayız
Evi bir yer biliriz
Bir kalpte buluruz
Bu yüzdendir ki
En çok ev bildiklerimiz yaralar
Bu yüzdendir
İnsanoğlunun hiç iyileşmeyişi
Bu yüzdendir
Yaranın hiç bilinmeyişi, kırk yorgan altında kalışı
Dedim ya insanız işte
Severiz, söveriz, yok sayarız
Sanki hiç kaybetmeyecek gibi
Galip sayarız kendimizi
Sonra bir taraf evsiz, bir taraf kalpsiz olur
Bu hikayede taş, toprak olup gider...
