Sınıra ulaştım
Yolunu kaybetmiş
Arayışlar toplamının getirdiği bu sona yakıştırmazdım kendimi
Şimdi derin bir nefes alıp
Bu kehanete dair bir mektup yazabilirdim sana
Şenlik ateşlerine
Kurban vermeseydim ellerimi
Oturduğum taşlarda keşişlerin kanları var
Başaramamışlar
Hangi deli uydurmuşsa
Susmanın çözüm olduğunu
Sebebi olmuş inançlıların
Tam şu andaufuk çizgisine bakıp
Batan güneş ve gülüşün arasında bir bağlantı kurabilirdim
Göğsümdeki farenin ateşini harlamak olurdu bu
Ki haberin bile olmazdı
Ateşi tutan el olduğundan
İnsan unutan demekmiş biliyor muydun
Hiç konuşamayacağım bir dilde
Öldürülmeseydi eğer
Katilini unutmaya çalışırken keşiş
Sorabilirdim
Sürekli akan bu nehirdeneden
Kayalara tutunmaya çalışan bir yosun olmayı tercih ettiğimi
Oysa sen benim yosunlardan nefret ettiğimi de bilirdin
Sınıra ulaştım
Tanrının en değerli tablosu bu olmalı
Ne tablo ama
Don Ritchie de görmeliydi burayı
Rüzgarın çaldığı melodi
Saçlarım ayrık otlarına benziyor
Ah Don Ritchie elin varabilecek mi o kibrite
Rolüm biçilmiş kaftanlar gibi oturuyor artık üzerime
Fermanım çıkmışken elinden
Katilimi hüsrana uğratmamalıyım
Bağdaş kurup
Mühürlemeden önce ağzımı
Son kez
Ah güzelim tanrı
Benimle dalga mı geçiyorsun
Benden önce neden yaratırsın ki dilleri
Azad Aydemir
2020-04-24T22:14:57+03:00Teşekkür ederim :)
Jean Valjean
2020-04-24T19:29:03+03:00Harika bir şiir olmuş. Yenilerini de bekliyor olacağım.