Işık, yalnız sanıyordu nesneyi!

Ters yana düştü gölgesi;

karanlıkta kaldı imgeler...

Eyyy eşyaya şeklini veren 'boşluk' dedi Tanrı:

Yokluğun kadar varsın!

Ve ibadet sayıldı o günden kelli;

bir gecede on beş kişi olmuşluğu ruhumun...