Rüzgârın keskinliği
Kışın ayazıyla buluşan
En savunmasız anı sarıyor.
Uğultusu zamanın gerisinden gelen,
Varlığıyla inatçı
Bir ıslığa dönüşüyor.
Hoşnutsuz bir ezgi artık
İki dördün arasında
Yani nasıl demeli,
Huzursuzluğun sese devinişi
İçe bi' bakışta
Pes edişlerin matemli titreyişleri
Söyleşir durur, edilgenliğiyle kapladığı dünyasında
Yıldızlardan dilenir aksi.
Kan,
Söylencenin çığırtkanlığı doğuruşuyla
Taze kavrulmuş kahve kokusunda
Ve zamanın ilerisinde
Kırmızılıklarından soyunmuş kavrukluğu
Meçhullüğüyle çevrelenmiş derecesinde
Kahverengisine kavuşmakta.
Korkunç İvan!
Doğu’nun ruhani sancısı, öte yanda ve bu yanda
-dehşetin rengi-
Ayrılığı haykıran kavuşmaların acısı
Asanın yere düşüşünde saklanırken
Gizli şahit, kendi sırasını beklemekte.
Phoenix
2021-10-10T20:11:04+03:00Değerli yorumlarınız için hepinize teşekkür ederim :)
Selçuk çatalbaş
2021-10-10T18:53:27+03:00Son iki satır vurucu.. Emeğinize sağlık üstat!
Jean Valjean
2021-10-10T18:42:14+03:00Güzel bir şiir. Tebrik ederim
Reyhan Polat
2021-10-10T18:36:28+03:00Bence güzel bir şiirdi, konusuyla içine alıyor. Sonu özellikle beğendim, ellerinize sağlık.