İsyan Değil Biat Bu

İsyan değil biat bu

Bu dağlar siner bu hasret biter 

Bir gün 

Dökülür dökülür durur, fırtınadan sonra

Yüreğime saplanan güllerin

Mevsimsiz dikenlerin

Bir elim zamanı tutar

Diğerinde paramparça saatim

İçimde kimsesiz bir sevda fidesi

Sevgime değiştiğinde sevdamı

İşte,

Dönülmez bir güzellemedir yüreğin

İki elim bir iplik bir de iğnem var keskin

Düzüyorum kalbini 

Dolanırken yuvasında gözlerim 

İmkanlarım yurtsuz

Bir mülteci hüznüdür artık beni boğan

Hududunun mayınında düştüm

Çek çıkar beni şu karanlıktan

Bak buradayım 

Beştir 

Karanlık bir ev gibiyim seni içine çağıran

Uzun yolum

Eskidim 

Hangi kestirmeye sapsam 

Diyorlar sen yol derdindesin

Ama hayır!

Ayaklarımda nasırlaşmış adresin 

Hangi bilinmezliğe kapatsalar beni

Çıkıp seni buluyorum

Canımdan kopar gibi vedalaşırlar 

Mevsim ve yaprak 

Mevsimsiz dala.

Sen son sevmiyorsun ya

Bense güzü getirdim bunca zaman

Yüreğimi tutuyorsun 

İki can arası köhne dilber

Hisleri olmaz mevsimlerin

Mevsimi olmadığı gibi hislerin

Bu dağlar diner, bu hasret biter

İsyan değil biattır bu.