çok yoruldum

bacaklarım gitmiyor

yürüyecek mecalim bile

kalmadı artık

bu hayat

her şeyimi çok erkenden aldı

benden

nedenini bilmem

çok yanlış bir

insanım belki de

çok hayal kurdum

çok şey bekledim

hayatın kendisinden

o da bi an

zaptedilmez bir sinirle

aldı tüm sevincimi

bendimden

hayat denen mahlukat

eğer olur da

bir gün vazgeçersen

almayı intikamını

benden

geri ver olur mu

çalıp gittiklerini

bedenimden

öyle çok şey de istemem

sıcacık bir yuvam olsun

benim de

yanımda sevdiklerimle

içim huzurla dolsun

barışık olayım kendimle

bu kabus son bulsun...