Hayat tuhaf değil mi be dostlar?
Arkadaşlarımıza, dostlarımıza her türlü önceliği tanırız.
Yeri gelir alttan alırız, yeri gelir ciddi kavgalar veririz.
Her şeyin sonunda ise konuşarak çözeriz dostumuzla,
Tüm o derin meseleleri.
Çok büyük problemler değilse çıkartmayız hiçbirini hayatımızdan.
Hatta yine bu durumda bir dost alttan alır ve dostluk yine devam eder,
Geride bıraktığı o neşeli günlere.
Peki tüm bu yaşananların yanında,
Aşık olunca ne yaparız dostlar?
Tüm duyguları toplar pat diye servis ederiz aşklarımıza.
Tanımayız tam anlamıyla, sevmeyiz belki karşılıksız da olsa
Neden arkadaş olamayız dostlar?
Neden alttan almamayı tercih ederiz çoğunlukla?
Neden her kavgada çözmekten çok gitmek isteriz?
Ve daha pek çok neden dostlar
Her aşkta arkadaş olabilsek sanki evrenin gizemini çözecekmiş gibi
Sanki kâinat huzur dolu çocuklara gebe kalacak gibi.
Güneş hiç batmayacak, ay ise her zaman onu takip edecek gibi
Dünle bugün yarın bir bütün gibi.
Arkadaş olacağımız günlerin şerefine.
