kapıyı sessizce çarptı ve çıktı
buz mavisiydi tadı
kapı kapanınca aralandı gözlerim
sonra arandı biraz
pencereye kaydı ardından
perde kızıl
odam sokak lambasından sıcaktı
fazla uzaklaşmış olamaz
gölgesi hala buradaydı
derin bir nefes aldım
içim sönsündü
üşüdüm yalandan
gölgenle ısıt biraz
çok sefer değil
ama birçok az
dudaklarım yanarken
dilime taşıdım acı kahveyi
geceleri soğuk olur
üstümü öp biraz
saçlarım da göğsüne sarılsın
sen sar beni
kıpırdadığımda açtığın gözlerinle
sevgisiz gözlerinle sıcacık
ve beni güldüren, içten olmayan gülümsemeni
bilerek kaldım
ondan giderken
sevgisizlikte takılı kaldım
sonra bir yudum aldım
biraz yandım
soğuk yastığa sarılıp yattım
Adel Gece Demir
2020-12-04T13:42:17+03:00Ahenk unsurları çok güzel kullanılmıştı bence, kendine has bir sesi vardı şiirin. Kaleminize sağlık :)
Reyhan Polat
2020-12-04T13:03:24+03:00"üşüdüm yalandan
gölgenle ısıt biraz" şiirin bütününü sevmekle birlikte en çok bu kısmı sevdim. Kaleminize sağlık, güzel bir şiirdi. :)