Burayı onunla keşfettim ilk yazılarım da onun etkisiyle oldu , nerden bilebilirdim ki ona dair hayal kırıklıklarımı pişmanlığımı özlemimi yazacağımı.
Yalnızlığa alışkanlığımı bozmaya değer görmüştüm onu değdi de bir yerde aslında. Tanımak keşfetmek güzeldi bu süreçte.. Yolun sonunu görmeden ama bazen farkında olmama rağmen görmezden gelerek belki de bu rüyanın bitmesini istemediğimden olsa gerek kaptırdım kendimi. Düşününce kısa sürede ne kadar çok küçük de olsa güzel şeyler birikmiş hafızamda ona dair.. Rüya bitmek zorundaydı deli gibi özlemem rağmen bir daha asla sarılamamayı kabul etmek zorunda olduğumun bilincine varmak zorundaydım. Her vazgeçiş kabulleniş ve bitiş yeni başlangıçlara gebedir. Kabullenme olgunluğuna erişmiş bir kalp acısını çekmesini susmasını da bilir. Susmak... Evet sadece sustum dilimde onlarca şey durdu öyle hiçbir şey diyemedim yutkunamadım verilmiş bir karara saygıydı bu bazen ne yaparsan yap o toprağın çiçeği olmadığını kabullenmek zorundasın da. Hayat güzel günler çıkarsın onun da karşısına. Bu ona dair son yazım okur mu bilmiyorum ama mecburen örülen bir duvar var artık aramızda...
