Kadın kaybolmuştu,

Gurur ve korkunun çizgisinde

Sarmıştı endişe içini

Çığlıklarını duyan kuşlar aradı bal rengi gözleri,

Gökyüzü ise hiç olmadığı kadar karanlık geçmişi gibi.

Gözyaşı besledi gururunu yitirişini.

Kafasında yankılanan seslerin tizliği,

Yok ediverdi bulutların bütünlüğünü.

Anlamsızlığa kelime bulma çabası,

İnsanın içinde saklı.

Karanlık ise saklandığı küçük dünyası,

Gizemini çözemediği manalarda saklı.

Güvercin sürüsüne karışmış bir boran misali, Eylemsizliği sonunu getirdi.

Sözleri uçtu gökyüzüne.

Dalgalandı her bir hareketinde bulutlar,

Perde oldular hayat tiyatrosuna.

En iyi oyun gizemini sakladığı sandık,

Sandıksa kalbinde susturduğu bıkmışlık. Anlamadılar,

Anlayamadılar oyunu.

Yabancılardı ne de olsa.