Sirayetiyle sarstı yeryüzünü avazım
Bağırdım bazen, bazen haykırdım
Mücbir bir sebepten oradan oraya savruldum
Ben bir kadındım, var olma çabasıyla savruldum.
En nihayetinde kadınsın dediler bu ülkede
Bağıracaksın, haykıracaksın hatta derdini
Savrulacaksın da avazın çıkamayana dek
Dilhun olacaksın bu çıkmazlarda.
Kiminin nefsine, kiminin zihniyetine, kiminin psikolojisine...
Ziyan olacaksın tüm gayretlerinde.
Sığınmak isteyeceksin kaçtığın tüm evlere
Hakkım var sanacaksın, hukuk yanımda!
Yanılacaksın...
Çarpılacak tüm kapılar yüzüne.
Ne pes etmek yakışacak sana ne susmak.
Doğduğun andan itibaren bir savaşın içinde bulacaksın kendini
Kendini, kendi ailenle bile savaşırken bulacaksın.
Çünkü bir şeyler değişmemekte ısrarcıdır bu ülkede.
Eğer okula gitme şansın olduysa
Sana öğretecekler haklarını, yaşama hakkını!
Her gün farklı bir kadın cinayeti duyacaksın sonra haberlerde.
Senin bir şeylerin farkında olmanı istemeyecek kişiler, öğretecek sana
"Kadınsın, itaat edersen mutlusun." diyecekler.
Bazen susturacaklar seni, bazen yokmuşsun gibi kararlar verilecek yerine
Bazı yangınlar olacak içerinde.
Doğduğun andan körüklenmiş ateşi
Hiç söndürülemeyecek yangınlar.
Bazen bazı sokaklardan geçemeyeceğin saatler olacak.
Anlatacaksın, anlamayacaklar.
Kalıplaşmış fikirlerin içinde kaybolacaksın.
Dümdüz yazacağım bu şiiri, kadın için.
Dayatılan her düşüncenin arkasına sığınan
Toplumun namütenahi baskısının altında
Bu ülkenin her yerinde, her saatinde ve her cümlesinde, kadın için.
Tek bir kadın için bile olsa, susmayacak
Işıklarını söndürmeyeceksin.
Çünkü sen sönersen, bu girdapta
Geçmişten günümüze süregelmiş tüm algılarda
Kurban edileceksin, feryatlarınla.
Cinsiyetin, ırkın, dilin fark etmeksizin
Sesi olacaksın sesi kesilmiş tüm kadınların.
Kadın için.
(Şiiri seslendirdim arkadaşlar,
