Ama o şarkıyı bir kez daha söylesen belki ağlardım
Sahne ışıkları henüz sönmemişti
Ve bana takılmıştı güzel gözlerin
Küçülmüştüm, kaybolmuştum esen rüzgarın ardında
Tüylerim diken diken, ellerim titriyordu
Zaten sigaram da bitmişti biraz hüzünlüydüm
Hüzünlüydüm, sonbahara dönmüştü gözlerin
Ama o gece bir daha vursaydın belki anlardım
Dokundukça sarsılan gitarının tellerini yüzüme
Aheste aheste yükselen bir şey vardı biliyorum
Çınladıkça kulaklarımda o ses
Diyebilseydim korkmadan,
Bak geliyorum!
Ne ben bir şey söyleyebildim
Ne sen bir daha çaldın
Ama o şarkıyı bir kez daha söylesen belki ağlardım
Şimdi gri şehrin sessiz sokaklarında
Bilmediğim bir göğe doğru yükseliyorum.
Hüzünlüyüm, sigaram da bitti zaten
Ve sen beni anlıyorsun,
Biliyorum.