yağmurda kaldırılan naaşı mümtaz efendinin

işte hepimiz böyle direndik ölmeye

üstümüzde çaput gibi geçmişin acısı

ayakta hatırlanan bir tabut sonra

ah bir güneş tutsak alelacele

avucumuzda eriyecek hıncımız


şu şöyle bilinsin ki

kalabalık evlerde hep memurlar oturur

işte o kalabalıktan biriydi bizim mümtaz efendi

karısı keten gömlek dikerdi dolunayda gözleri nemli

bir de kızları vardı ellerinizden öper

arapçayı babasından öğrenmiş


biz şu göğün altında eskiyip durduk

ceplerimizde ölü kuşlar

ve intihar süsü verilmiş birkaç mektup

tüm vahşiliğiyle bir at ancak dayanırdı buna

kimseler de demedi ki atlar da yorulur


naaşı öylece uzanmış yağmura mümtaz efendinin

ıslak bir dua mırıldanır durur karısı başında

allah kabul etsin

allah kabul etsin ama

kim kıyıp da kaldıracak şu ölüyü mezara


-KAYRA İNCİRKUŞ