Cevabı tatmin etmeyen bir soruydu benim için. Kalmak mı daha zor yoksa gitmek mi? Kimisi kalmayı beceremez kimisi de gitmeyi. Ben gitmeyi beceremedim. Kalakaldım öyle.
Belki de kalmayı seçerek korkaklığımı tescil ettim. Bilemiyorum. Kimseyi gittiği için suçlayamam. Kapatamadım kapıyı, geçemedim önüne. Heykel gibi hareketsiz şekilde, olanları seyrettim.
Özeniyor muydum gidenlere? Belki evet, belki hayır. Ama hiçbir şey yapmayıp kararsız kalmaktansa gitmeye karar verenlerin cesaretine hayranlık besliyor olabilirim. Giden suçlanır ya genelde. Ben suçlayamıyorum bu yüzden. Belki de hiçbir şey yapmayarak, gitmekten başka bir yol bırakmamış olabileceğim geliyor aklıma. Belki de gitmek istemeye istemeye bırakıp gitmiştir. Bunun vicdan azabı bazen çekilmez hal alıyor.
Bir soruya cevap aradığım yok. İki tarafın da birbirini suçlayacak sebepleri muhakkak vardır. Vicdanınızı rahatlatmak için yaparlar zaten bunu hatta yapmak zorundadırlar.
Gitmek mi zor kalmak mı zor? Bence bu soruya bir cevap aramaya çalışmak daha zor. Ben kalanlardanım. Vicdanım da rahat değil...
