Bu bedenler kaç para ederler?
Palavra İstanbul, palavra gemiler!
Umutsuz vaka kolyesinde koca bir inci de olsan
Kaşın gözün yalan dolan, ey sokaktaki alelade insan!
Ürkek bakışların para etmeyeceğini anlatıyor, seni gidi pısırık...
İstanbul dedikleri insan çorbası, bir kaşık alan yok.
Herkes fotoğraf çekmekle meşgul.
Kedilere şiir yazarım, çok hak ediyorlar bence
Yüzlerinden akan garip insan hallerini
Yakalayan var mı benim gibi?
Cevap umrumda değil.
Sana dedim alelade insan, saçın başın da alelade.
Ellerinden sezilmiyor bir zanaat esintisi.
Kaldırımı işgal etme.
Tüketme oksijeni de.
Gel pisi pisi, midem gurulduyor biraz yemeğin var mı?
Avareyim, gezerim şiir şiir; seni de anca okşarım.
Miyavlarsan içim parçalanır - zaten paramparça her neyse -
Hiçbirinden hayır yok, kaldık yine tütüne.
