Eyvahlar oluyor kuytu sokak başındaki sustalı yumruğuma


Bir cenaze çığlığı ve çıplak yaramazlık donuyor kulaklarıma


Yufka yürekli el arabasını taşıyan kan kırmızısı yuvarlarıma


Susmuyorum artık heyecansız cam buğulu boşluğuma




Umutlansam kıvılcım gibi ve resmiyetler bürünür yokluğuna


Zımba gibi deli, kanlı ve çapraşık zaman akıntıları çokluğuna


Artık keyifsiz bir çamaşır ipliğini bükmekteyim horluğuna


Kuyruklu bir kalabalık peşinde bakmıyorum eski toyluğuna