kanıyor yağmurlar şimdi her satırlarda,

aynalarda silik ruhların kaçışı,

gece yarışlarında acılar diyarı,

ve seninle yaşadığım o çiçekler diyarı.

hiç bitmeyecekmiş gibi gelen duygu örtüleri,

düğümlendi bir bir hayatımın sesleri,

ve şiirimin tellerini kopardım içinde.

nereye gider bu gökyüzündeki hilâl ve Mahperi,

neyler hilâlin içindeki uzayı ve seni?

zihninde yarattığı bir dünyayı nereye saklar şimdi?

nereye götürecek böylece, dudaklarındaki sevinci?

sonbahar ve kış, avuçlarımda kalmadı bir şey,

tut elimi düşmeyeyim, mezarınla kalbinde.

sessiz karanlık gecelerde bırak beni, çiğneme!

nasıl el verir dünyaya, bu kadar acıyla sevince?

bölük hayallerde aradım, koştum rüyalarda,

ve bulamayınca atladım uçurumda.

sonu gelmez sonsuz güzelliğin,

ve seninle yaşadığım o sonsuz çilelerin.