Bu şiir gecenin karanlığının tan yerinden kırmızıya döndüğünü görmek zorunda olanlara
Ey acıyla boğuşan insan
Hep ve daimi anlama güç kazandırmak için söylenen bütün kelimelerin selamı senin mutsuzluğun üzerine olsun
Hiçbir gecenin ya da her gecenin sonu aydınlık değil
Bil ki karanlık yutmuşsa insanı bir kere
Yüzünde hüzünden başka taşıyacak bir şeyi kalmaz
Seni bir balığın derisi gibi bütün canlı ve mavi olan şeylerden yüzüp almışlar
Kendine ölümlerden ölüm bile beğenemezsin
