Bir adam, gözleri var seher vakti gibi
Yüzünde bir sürü ağır çöl rüzgarları
Suskun çehresi, yemen illeri gibi
Bir hayatı var yaşamamış gibi
Yaşsız, doğumsuz, ölümsüz
Acı ile başlayıp acı ile bitiyor
Bir kambur gibi tüm sevdikleri
Sol tarafına doğru yalpalıyor hep
Ne seveni var bu adamın ne düşüneni
Bir adam ki alnından emek terleri eksik olmamış
Ama cebi bir kez dolmamış
Bir gün olsun pes etmemiş, bıkmamış
Suskun bu adam
Son acı çıkarken vücudundan
Yine susarak gitti,
Bir acının daha sonuna geldik
Bu hayattan göçtük gittik
Kimse yokluğumuzu fark etmedi Yemenli
