Hızlı adımlarla yürüyorum.
Rüzgar tenimi yakıyor.
Düşünüyorum yaptıklarımı.
Sesler dolduruyor gözlerimi.
Ne bir evlat olabildim...
Ne bir dost...
Ne de bir partner.
Üç mermim var.
6 yuvam.
Tanrım!
Son bir kez duy kulunu.
Ne bahşediyorsun.
Kurtuluş mu?
İkinci bir şans mı?
Boş sokakta dönen yuvanın sesi kulağımda.
Kalbim ellerimde atıyordu.
Ve yankılandı bir ses sokak boyunca.
Çözüldü dizlerimin bağı.
Akan yaşlar üşüttü yanaklarımı.
Başarısızlık haykırışları dolmuştu beynime.
Ölmeyi bile becerememiştim.
R.M