bilir misin

açılmayacağını bilerek

bir kapıyı yeniden

yeniden çalmanın

acısını

bilir misin

çalacak

başka kapının olmamasını


biri sevmeyen

bini sevemez

derdim

nasılsa günlerin

tan yerlerinin

ve nemli kuytulukların

üzengisi bendeydi

sevdalık benim için

kaybolduğum

çağla bahçesiydi

yaprakların

dili yoktu o zamanlar

sular ümmiydi

baksam

bir kadının eğnine

gördüğüm perçem

karanfil

ve yaban çileğiydi


günlerim öylece

kekik kokuları arasında

bir kirmene sarılır

sarılır giderdi

gözlerim açıktı ya

her şeyi görürüm

sanırdım kendimi

pirim

karanlığı gösterene kadar


"kuşların da bir diyeceği

güzün de bir dili vardır

karıncalar dost

dağlar musahip

geyikler muhibbi

bini sevemeyen

nasıl sever birini"


bini bir kıldım

da geldim kapına dost

sesine

sözüne

yüzüne

ayağının izine



26 Şubat 2020

Gültepe